Od lat mamy w Polsce problem z nielegalnym wyrzucaniem śmieci w lasach i innych miejscach do tego nie przeznaczonych. Kolejne kampanie informacyjne i apelowanie do użytkowników lasów o zachowanie czystości nie przynoszą pożądanych skutków. Postanowiliśmy zająć się głębiej tym problemem i wypracować rekomendacje, które ograniczą ten wstydliwy i szkodliwy dla naszego środowiska i zdrowia problem. 

Prezentujemy najnowszy raport przygotowany dla CPP UEK: „Edukować i karać. Zjawisko zaśmiecania lasów w Polsce” autorstwa Katarzyny Kwarcińskiej, Tomasza Kwarcińskiego oraz Pawła Ulmana.

Głównym celem autorów raportu było poszerzenie zakresu obserwacji o społeczne praktyki związane z zaśmiecaniem i przywracaniem porządku, aby lepiej projektować usługi publiczne i minimalizować zjawisko zaśmiecania. Ponieważ ludzie działając odwołują się do norm – stawiamy sobie za cel obserwowanie zarówno praktyk i zachowań, jak i przekonań normatywnych, poprzez które praktyki i zachowania są regulowane. Poznanie behawioralnego i normatywnego
uwarunkowania śmiecenia pozwoli lepiej projektować rozwiązania adresowane do mieszkańców i zapobiegające powstawaniu dzikich wysypisk.
Z kolei celem teoretycznym raportu jest zrozumienie wpływu norm społecznych na ludzkie działania. Z tej perspektywy zaśmiecanie traktujemy jako przykład działania, które potencjalnie jest silnie regulowane normami społecznymi.

„W zrealizowanym badaniu widoczne są dwa sposoby myślenia o łamaniu norm, zarówno reaktywne (kary po czynie), jak i profilaktyczne (edukacja, monitorowanie, usprawnianie systemu – zapobiegające czynom). W świetle uzyskanych danych wydaje się jednak, że oba te filary dbania o lasy powinny zostać uzupełnione o aspekty związane z wpływem społecznym, który ma znaczenie zarówno dyscyplinujące i może stać się narzędziem karania, jak i znaczenie profilaktyczne – o co przede wszystkim chodzi.” – podkreślają autorzy raportu.

Pełna treść raportu dostępna jest na naszej stronie w zakładce publikacje do pobrania bezpośrednio tutaj.